Opłaty komornicze – brutto czy netto?

W dniu 7 lipca 2016 roku Sąd Najwyższy podjął uchwałę w sprawie III CZP 34/16 dotyczącą następującej kwestii: Czy komornik sądowy określając wysokość kosztów postępowania egzekucyjnego uprawniony jest do powiększenia opłaty egzekucyjnej, ustalanej na podstawie Ustawy z dnia 29.08.1997 roku o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376 ze zm.), o kwotę podatku VAT?

Na tak zadane pytanie SN odpowiedział:

Komornik sądowy, określając wysokość kosztów postępowania egzekucyjnego, nie może podwyższyć opłaty egzekucyjnej, ustalonej na podstawie art. 49 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (jedn. tekst: Dz.U. z 2015 r., poz. 790 ze zm.), o stawkę podatku od towarów i usług.

Na chwilę obecną brak jest jeszcze uzasadnienia uchwały, jednakże z uzasadnienia zagadnienia prawnego przedstawionego przez sąd II instancji rozpoznającego zażalenie na postanowienie sądu I instancji wynika, iż sąd I instancji rozpoznając skargę na czynności komornika wskazał, iż od dnia 1 października 2015 roku do wszystkich czynności wykonywanych przez komorników mają zastosowanie ogólne zasady rozliczania podatku od towarów i usług (Interpretacja Ministra Finansów z dnia 9 czerwca 2015 roku PT1.050.1.2015.LJU.19 w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych przez komorników sądowych Dz. Urz. Min. Fin. z dnia 15 czerwca 2015 roku poz. 41). Stawka podatku VAT właściwa dla usług wykonywanych przez komorników sądowych to stawka podstawowa, która obecnie wynosi 23%. Sąd Rejonowy w pełni podzielił stanowisko Ministerstwa Finansów zawarte w broszurze dotyczącej nowych obowiązków komorników, iż kwota otrzymanego przez komornika wynagrodzenia za wyświadczone usługi zawiera już należny podatek, jest więc kwotą brutto.

Jak wynika z treści powziętej przez Sąd Najwyższy uchwały musiał on podzielić stanowisko sądu I instancji i Ministerstwa Finansów.

Przygotowała: adw. Agnieszka Wagemann – Smolańska